Genipabu – Salvador – Ouro Preto – Río de Janeiro

Ab Fortaleza chömmer di beide Lahmärsch überschnure mal wieder chli Land z‘güne… nachem Rieme vo Fortaleza is veschlafene Genipabu hädne aber also mal wieder so riiiiichtig s‘Fudi wehtah. Mit chli insistiere gwöhnedsech die beide Weichbächer dä schowieder drah und zumsi chli hädschele ladedemerne je no en neue Bifahrer uf 😜

Isch etz amel chli rägnerisch da, schön warme Räge zwar aber deswäge gönemerne nomal es igwöhnigs-Fährtli bis Jacumã wos au chli chönd blödele, die Chindschöpf. Es glatts Hotel hends usgsuecht…

Dehte macht de Viki am Morge defür wiedermal chli Admin und kümmeret sich ume möglechi Zuekunft. Drum hends nomal Schonfrischt und s‘gid nomal en chline Rutsch bis São Bento – i nur chline Rägefätzli ab und zue.

Über Aracaju diräkt abe uf Salvador, is pitoreske Pelourinho. Mal wieder chli bizite deht und di beide chönd änochli umebummle, mal wieder en Ahflug vo Kultur.

Zwei, drü Caipis, früe is Bett und am nögschte Morge mit de Fähre ufd Halbinsle Itaparica übere, schnäller als rundume fahre. Ab da fangt etz ä am Emil sini Tachowäle us unerklärliche Grüns ah usegheie… 🤷‍♂️ defür wird de eint oder ander Zwangsstop füres Föteli gnutzt. Ufem Wäg lugemer no hurti in Helvécia vebi, wo eus en Ladebsitzer erklärt, das da scho vill Familie mit usländische Näme läbed, sfalltem aber grad keine ih. Drum chömer ä mit guet Geduld nöd verifiziere ob etz das mal e schwizer Sidlig xi isch… in Emil’s Länkerrüttler’s Namensvettrige Vitória acho gids glich kei Usgang. Einisch meh früe id Haia, damit am Morge eus wieder möged stüre!

Denn heisst mal ab is „Inland“ 😂 sowit me dem so cha säge… usezoomet ufde Charte ischs quasi immerno am Strand. Dennoch freuts mich und de Emil sehr, dasmer mal abxeh vode Pneu-Mitti ä susch nochli Gummi chönd in Brasilie lah. Erinneret eim es bitzeli ad Cafetera-Region in Kolumbie und es isch tatsächli ächli eini vode BR-Kafiproduktionshochburge. Zudem mal uf 1000m plus und läääääck isch das Chalt grad… krass. Ide erschte Namihelfti wirds aber wieder wermer und beid krieged e früsch prässti Caldo de Caña com Pastel zur Sterchig… sind mal still, mus fein si…

In Ouro Preto gits „Kultur-Brasilie“ zum 2. Eimal meh üsserscht pitoresk (lässigs Wort oder?) – so es richtigs Bärgdörfli mit Gässli ue und abe i all Richtige und so riiiichtig Steil. Farbigi Hüüüsli und gfühlti 2 Chile oder Kapäle pro Ihwohner. Gemäss Sir Burgulon isch de Stil vode Portugiese anders als dä vode Spanier – allerdings xehnd weder de Emil no de Viki no ich etz so genau d‘Underschied. Aber trotzdem simmer eus all einig – hübsch isches – und chalt…

Wäg ledschderem wämer drum so oder so wieder chli Höhemeter velüre (läck zum Glück gids da kä 4-Tusiger wäns uf 1200m scho A..Zapfe-Chalt isch 🥶)… nach es bitzeli hin und här gömer glich schnäll am Jesus uf Río go sali säge. Liht ja quasi ufem Wäg. Eus münds allerdings im Niselräge dune stahlah und nach Nachfrag gäbs nur irgendwo ide Favelas es Plätzli wome Töff so cha stele, dasme eus mitem Río-Männli ufes Foti brächt – obwohl e spanends Agebot, wämer das aber glich nöd nachem itunkle… „ach, wämer scho da sind“ – tänkedsech di zwei Chrieger aber – gömer doch trotz Näbel, Räge und Wind mal ue go luege. De Biletvechäufer frögt fründlicherwis no drümal nah und zeigt ufde Livecam „Nüt“ – und das seg genau das wome grad xeht… doch mit bitzi Glück rissts zwei drü mal uf. Und am Mirante Marta ufem Abewäg gids no s‘Par neugierigi 🐒

E feins z‘Nacht für die beide – en guete Schluck Öl für de Emil und mich – und dä gömmer all vier früe go ligge. Morn wämer ja schowieder witer.

Am Morge früe isch no gar nöd so vill los, da ade Copacabana 😇 Friedlich – und so machemer eus uf, use us dere grosse Stadt in Richtig de no grössere.

S‘isch aso ä fängs im Flache chalt wieder und s’rägele gar nöd mal me so läss – m‘fall… ich stottere mängisch wieder chli bim erschte Mal am Morge und de Vik isch scho sochli „mimimimimi“ … es eidütigs Zeiche 🤭

Schöns tägli allne 👋 mus etz los, die Händ scho Helm und Händsche ah! Bussi, Lisi 😘